حق تکثیر

حق تکثیر از حقوقی‌است که همچون حقوق دیگر اصولاً وجود ندارد. اگر وجود داشت به این معنی بود که اگر خدای نکرده از شخصی فعلی حرام صادر شد و دستش بر قلم رفت و افاضاتی از وی صادر شد بر وی واجب است که آن را به کسی نشان ندهد تا گناهش تنها بیخ ریش خودش بماند و سخنش در افواه نگردد. اگر ریگی به کفش می‌دارد و از آتش دوزخ نمی‌هراسد و به حقوق‌الناس که یکی‌اش حق در جهل مرکب‌ماندن است بی اعتناست می‌تواند برای فرار از این تکلیف خود را سی‌سال پیش از نوشتن مکتوباتش به دوزخ واصل کند. در این صورت اگر چیزی سی‌سال بعد از مرگش بنویسد، نهفتنش بر وی واجب نیست و می‌تواند نوشته‌هایش را انتشار دهد تا خلق از یکی از حقوق حقهٔ خود (که جهل باشد) محروم گردند.